Europoort klimt uit dal

Bezoek 2 juni 2010

Al herhaaldelijk heb ik getracht de uc naar Europoort in beeld te brengen. Even zo vaak ving ik bot. Maar vandaag moet het lukken Al vroeg kondigt een stralende zon zich aan, het is woensdag. Ik zal vandaag meer te zien krijgen dan ik had mogen hopen.

Door files op de A15 rond zeven uur in de ochtend vertraagd, dreig ik net te laat op Europoort aan te komen, maar vandaag is het lot me gunstig gezind. Ter hoogte van de Waalhaven passeer ik een trein met ketelwagens, de uc van Kijfhoek naar Europoort. Precies om 7: 58, volgens de dienstregeling het aankomstmoment van de uc, ben ik bij het emplacement, maar de trein laat op zich wachten.

Op Europoort staat een kolentrein, een graantrein en de 102 van Captrain (nog in de ITL-kleuren).

Een half uur verloopt, een uur, maar Europoort blijft een tableau vivant. Ik kan natuurlijk op zoek gaan naar mijn trein, misschien is hij op de Botlek blijven steken, ik besluit erheen te rijden. Mijn veronderstelling wordt bevestigd. Snel even een quick scan van de Botlek. Een twaalftal ethanolwagens bij Odfjell aan de Oude Maasweg, de gebruikelijke wagens bij Carbot en Vopak en EBS aan de aan de Botlekweg/Gerbrandyweg. Ik rijd door tot aan Steinweg aan het eind, hier heb ik nog nooit een trein gezien, die hoop heb ik inmiddels opgegeven. Bij Rubis aan de Welplaatweg worden wat wagens beladen en bij Vopak staat het een en ander. Evenals in de Europoort is er geen enkele treinbeweging. De Botlek wordt al sinds jaar en dag in de avond bediend. Op het emplacement herleven wel oude tijden, er staan al drie verschillende vertrektreinen en op de aankomstsporen staan ongeveer vijf treinensets. Gereden wordt er niet. Alleen… de Europoort-uc is hem gepiept, ik ga hem toch niet mislopen, hoop ik?  

Met gezwinde spoed terug naar emplacement Europoort, waar de trein opgesteld staat en een van beide locs (6429) rangeert. Het is reeds 9:30. De andere loc blijft met een hele sliert ketelwagens voor Micro Chemie achter; hij zal er aan het begin van de avond nog net zo bij staan. Ik stel me op bij de oostelijke uitgang, waar de het rangeerdeel in de regel het emplacement verlaat. Een kwartiertje wachten in de warme ochtendzon is op zich geen straf, maar de loc komt gewoon niet. Naar later blijkt heeft hij zich naar het westen uit de voeten gemaakt. Nu is Europoort dan ook voor een treinspotter het lastigste emplacement in het havengebied. Aan de ene kant ligt de A15 met jachtig voortrazend autoverkeer, aan de andere kant grenst het aan bedrijfsgebouwen. Een smalle weg, die voor onbevoegden niet toegankelijk is, vormt de scheidslijn. Je moet je dus opstellen bij een van de uitgangen, met het risico dat de trein aan de andere kant er vandoor gaat. Zo ook vandaag.

Ik kan niks beters verzinnen dan de drie spoortakken van dit industriegebied aan een nader onderzoek te onderwerpen. Eerst de Moezelweg: op de opstelsporen bij Kemira staan zeker 20 ketelwagens, bij VAT-Logistics (inmiddels Broekman Groep) , direct aan de westzijde van het emplacement staat de eigen loc in een overdekte losplaats, al tijden ongebruikt. Bij Store Ship staan achter het vrolijk rode Köf-locje 8 dichte wagens. De Merwedeweg, enkele jaren geleden op een haar na uitgestorven, maakt een opvallende comeback. De sporen bij Exxon en Neste zijn buiten gebruik, maar aan de andere zijde van de weg zijn de sporen van Caldic vernieuwd en uitgebreid en bij de nieuwe bio-ethanolfabriek Abengoa is een hoge verwachtingen wekkend raccordement aangelegd. Abengoa bevindt zich inmiddels in de testfase, er komt rook uit allerlei pijpen, een grote vlam brandt overtollige gassen af, de buitenkant van de koeltorens bestaat uit een soort watergordijn. Een tiental meter spoor, dat het bedrijf zou moeten ontsluiten is nog steeds niet gelegd.

Aan de Elbeweg is het een feest voor de spoorweghobbyist: 2 à 3 graantreinen uit Oost-Europa worden hier per dag door Captrain verwerkt. De gitzwarte Loc MRCE 1206 L032 is hier de hele dag druk aan het werk. De wagens worden in plukjes voor de pas drie jaar oude aansluiting van het graanoverslagbedrijf EBS gezet, waar het railwegvoertuig Jerommeke (UVA Loc3) ze overneemt. Jerommeke kennen we nog van Cerestar in Terneuzen en Omya in de Sloehaven. Een deel van de geloste wagens wordt bij ADM binnengereden om beladen te worden met soja. Ook vandaag staat het hele emplacement vol met graanwagens.

Verder ligt hier nog een door DBS vaak bediende aansluiting van Steinweg en aan het begin van de Elbeweg het korte spoor bij P&O waar in het verleden veel containers aangevoerd zijn, maar het nu stil lijkt te zijn.

Plotseling zie ik uit een ooghoek aan de overzijde van de Dintelhaven bij BP (Nerefco) de verloren zoon, 6429. Drie minuten later ben ik er, in de hoop dat op het traject geen snelheidscontroles gehouden worden. Met vier ketelwagens tuft de trein inmiddels, ver buiten het bereik van mijn camera de heuvel van de Dintelhavenweg op, richting Europoort. Mijn humeur wordt er niet beter op, maar het zal mijn laatste frustratie zijn deze dag; het is 10:45; de bediening van BP heeft in totaal anderhalf uur geduurd.

Aan de Markweg liggen twee aansluitingen, zoals gezegd BP waar jaren niets te doen was, maar waar het vervoer is opgeleefd en de zes jaar geleden aangelegde Coal Terminal Europoort, die een à twee kolentreinen per dag oplevert.

Even later komt de 6429 met twee ketelwagens de oostelijke uitgang van het emplacement uit, nu wel. De vier wagens van BP zijn op een opstelspoor achtergebleven.

Hij steekt de Moezelweg over, passeert de Kemira-sporen en schiet de Merwedeweg in. De wagens zijn bestemd voor Caldic, dat – erg ingewikkeld – via een eigen poort op het terrein van Abengoa bereikt wordt. De poort is gesloten, er wordt gebeld, de ploegmaats ijsberen wat. Na tien minuten komt er iemand met een sleutel op zijn elf-en-dertigst aangelopen. De bediening van Caldic onttrekt zich aan mijn oog – het bedrijf ligt achter de Abengoa-installaties verscholen, ze duurt nog geen 10 minuten. De ploeg moppert over te weinig tijd en trapt ‘m goed op z’n staart tot aan de stamlijn langs de Moezelweg. Dan wordt teruggestoken, de Merwedeweg over tot aan de poort van Store Ship. Ook hier duurt het even voor iemand de poort ontsluit. Zul je net zien, heb je haast, zijn de wagens nog net niet helemaal gelost. Even wordt er gewacht, maar al snel besluit men de wagens tot morgen te laten staan. Onverrichterzake vertrekt de loc om 11:30 naar het emplacement aan de Moezelweg, dat vooral gevuld is met roodbanders voor ammoniakvervoer van Micro Chemie. Hier wordt wat gerangeerd. In elk geval tot mijn verrassing, maar blijkbaar ook tot die van de DBS-ploeg pruttelt plotseling de eigen Bemo-industrieloc met een wagentje waterstofperoxide van Kemira het emplacement op, dat nu volledig verstopt is. Het machinenummer 26526 (O&K) is met de laatste schilderbeurt meegnomen en daardoor bijna onleesbaar. Na enige discussie tussen beide machinisten kiest de Bemo eieren voor zijn geld en trekt zich met zijn ketelwagentje via een bosje terug op zijn eigen terrein. Leuk uitstapje.

Met tien witte oranjebanders met ammoniak aan de haak verlaat de 6429 tenslotte het strijdperk. De aansluiting ligt aan het eind van het emplacement waardoor de trein eerst op linkerspooor de Havenspoorlijn op rijdt en vervolgens teruggedrukt wordt naar het opstelspoor waar de BP-wagens opgesteld staan. Vreemd genoeg wordt er geen gebruik gemaakt van het lange uithaalspoor dat ligt weg te roesten. Het is kwart over twaalf, ruim voor de officiële vertrektijd van 12.36 uur. Pas om 13:08 rolt de veertien ketelwagens tellende trein de Calandbrug over op weg naar Botlek. De wagens van Store Ship hadden waarschijnlijk best nog meegekund.

Dan valt er even een gat in de tijd. Tussen 1300 en 1600 uur is er weinig te zien in de haven. In Botlek-zuid is als altijd een 600-tje bij Bertschi actief, en ook in de Waalhaven is er dan actie, maar dat vind ik te ver weg.

Tegen vieren vang ik bij de Dintelhavenbrug de uc-trein naar de Maasvlakte op. 12 ketelwagens en twee dichte wagens achter 6432 van DBS. Het is een fikse trein, dat was het afgelopen jaar wel anders. Zijn we de crisis te boven?

De bediening van de Maasvlakte Noord aan het eind van de middag en die van de Botlek aan het begin van de avond zal ik op een later moment beschrijven.

Feit is wel dat het vervoer in de Europoort, zeker wanneer straks Abengoa geopend wordt, zich uit een dal omhoog werkt.

Europoort in ruste

Bezoek 2 april 2010

Het wordt geen goede Goede Vrijdag vandaag. Is de haven katholiek? De dag dat het nieuws vergeven is van ingrijpende scenario’s om de overheidstekorten terug te brengen, heeft iedereen een vrije feestdag lijkt het wel. DB Schenker Rail Nederland (verder DBS) is zo goed als onzichtbaar; Captrain (voorheen o.a. ITL) is de enige vervoerder die me vele gezichten toont. Waarvoor ik kwam, rijdt niet, wat ik niet verwachtte, verrast.

Vroeg uit de veren, zo begint elk bezoekverslag. Er is geen hond op de weg waardoor ik een uur te vroeg in de Europoort arriveer. Zoals gebruikelijk eerst een quick scan. Bij Kemira: één wagentje voor deur, op het emplacement een graantrein, bij Broekman (voorheen VAT-Logistics) staat de loc eenzaam onder zijn afdakje.

De Merwedeweg: bij Store Ship is het hek gesloten, de Köf staat verlaten aan het eind van het raccordement. Abengoa groeit en groeit, maar nog steeds ontbreekt er tiental meter spoor, bij Caldic zullen wel wagens beladen worden, maar in elk geval buiten mijn zicht.

De Elbeweg misschien nog? Bij P&O is het spoor verlaten. Bij Steinweg zijn de poorten gesloten, vier dichte wagens staan op het erf en ik verklap het alvast: dat doen ze tegen de avond nog steeds. EBS, dan, jawel, een loc in het groenwitte ITL-tenue schuift wat met graanwagens voor EBS. ADM staat leeg.

Okay, dat biedt niet ontzettend veel perspectief voor deze dag.

Aan de overkant van het water, aan de Beneluxhaven, zie ik plots een kolentrein van de Coal Terminal Europoort vertrekgereed staan. Snel de auto in en de Dintelhavenbrug over. Trein is nog niet weg, erger nog, het duurt bijna een uur voor hij daadwerkelijk vertrekt, een machinist is net een trainspotter: je staat vooral te wachten. Bij BP/Nerefco worden enkele oranjebanders beladen en twee staan er op de vertreksporen. Het bedrijf zal vandaag nog wel bediend worden, denk ik dan nog. Inmiddels bereikt de zon ook Europoort West, al maakt de ijskoude harde wind het wachten niet echt aangenaam. De trein wordt door twee 6400’s, 6439 en 6429 het talud naar de Havenlijn opgetrokken om op het emplacement van Europoort aan te meren. Vroeger vond de locwissel in Lombardijen plaats, nu gebeurt dat al in de Europoort, er komen twee 189’ers voor. Het is niet onbegrijpelijk dat er steeds meer diesellocs terzijde gesteld worden.

Een tijdje wacht ik nog op de aanvoertrein voor de Europoort, daar kwam ik tenslotte voor. 7:58 zou deze moeten arriveren. Maar dat tijdstip haalt hij in elk geval niet. Ik wacht hem op bij de Calandbrug die de verbinding vormt tussen de Botlek en Europoort. Hier arriveert juist een Cobelfret-autoschip. De brug moet omhoog. Aan de west- (dus wind-) zijde van deze brug over het Calandkanaal zijn hoge betonnen windschermen aangebracht om te voorkomen dat de hoge windgevoelige autoschepen naar de Botlek de brug rammen. De hefbrug bestaat eigenlijk heel eenvoudig uit een vloerplaat met 2x 2banen autoweg en 2 sporen die tussen vier peilers wordt opgeheven. Direct na sluiting passeert een DBS-containertrein, half beladen, maar dat zegt niks. De meeste containertreinen tussen Waalhaven en Maasvlakte zijn slechts partieel beladen omdat de terminals van beide stations samen de trein vullen of leeg halen.

Geheel onverwacht komt in de Europoort een aanvoertrein aan vanuit de Maasvlakte. Normaal komt deze rechtstreeks van de Kijfhoek, maar omdat hij zeggen en schrijven één ketelwagen meevoert, is deze ongetwijfeld om redenen van efficiency met een andere trein gecombineerd. Hoe dan ook, ik heb vandaag tenminste één kleine bediening kunnen filmen. Op het grote (4-sporige) emplacement voor de poort van Kemira / Micro Chemie laat de 6422 die ene wagen achter. De wagen op het afvoerspoor blijft onaangeroerd. Ik heb nog de hoop dat de eigen Bemo-loc zich buiten de poort zal begeven om de wagens op te pikken, maar ook hij heeft vakantie. Aan het eind van de dag is de situatie onveranderd.

De 6422 spoedt zich terug, (“nee, er is geen ander werk in de Europoort op deze vrijdag”) terwijl de kolentrein van CTE het emplacement van Europoort verlaat.

Het is 8:45 en het doel van vandaag is reeds bereikt. Goed, creativiteit is nu gewenst.

Op het emplacement staat een lege containertrein, die wordt aangevoerd door een DBS-loc. Ondertussen loopt Captrein 2006 (voorheen R4C) binnen als losse loc van de Botlek. Hij stelt zich vol goede bedoelingen op voor een lege containerwagentrein. Het blijft bij goede bedoelingen: bij het vallen van de avond is hij nog niet van zijn plaats. De Paasrust is al ingetreden. Niet echter bij de ITL-loc 104. Deze begeeft zich los vanaf het emplacement opnieuw naar de Elbeweg. De loc is op het parallel aan de Moezelweg lopende spoor een dankbaar object voor een filmpje. Ondertussen loopt de korte kolentrein achter een 189 voorbij richting Maasvlakte.

Interessante doorkomer is om 10:11 uur de Veendamshuttle (Vd2- aleen op wo en vr) van ACTS, deels bestaande uit nieuwe Sggrrs.

In de middag hoop ik nog een bezoekje aan de Maasvlakte af te leggen. Waarom niet nog eens naar Pernis? Zo gezegd, zo gedaan, en het resultaat is bevredigend, maar daarover later meer.

En om af te kicken pak ik tenslotte nog even de Europoort mee. De Captrain’ers zijn, als enigen in de haven, nog naarstig aan het werk. Er wordt nog een graantrein samengesteld. Ook EBS is aan het werk: Jerommeke trekt een deel al over de laadput heen. Zo scoor ik aan het eind nog enkele interessante foto’s.

Het zal je natuurlijk altijd gebeuren. Eenmaal op de A15 op weg naar huis ontmoet ik rond 18:45 een zwarte G1205 (voorheen Veolia?) met een stuk of tien wagens met gele P&O-containers op weg naar de aansluiting van P&O in Europoort. Even verder, op het emplacement staat de rest van de trein. Ik ga toch niet meer terug. Ja, dat het Goede Vrijdag was, heb ik geweten, maar ik heb samen met het beeldmateriaal van vorige bezoeken voldoende om weer een nieuw thema in elkaar te draaien.

Bezoek 17 maart 2010

Eerst maar weer eens de bekende oriëntatietocht: wat staat er, waar is beweging.

Op Europoort West langs de Markweg staat de plaatselijke Vollert werkloos toe te zien op de kolenbunker van CTE. Bij BP staan vijf oranjebanders. Het vervoer lijkt hier weer aan te trekken.

Aan de Elbeweg is de situatie als volgt. Bij EBS staan twee van de drie omloopsporen vol met waarschijnlijk lege graanwagens. Bij Steinweg en P&O zijn de sporen leeg.

Dan de Moezelweg: bij Micro Chemie staan zo’n 20 ketelwagens voor de poort, de aansluiting van Broekman (voorheen VAT-Logistics), zo’n honderd meter ten westen van het basisemplacement ligt ingesloten door niet toegankelijke bedrijfsterreinen, het eigen locje staat bewegingsloos onder de overkapping. Iets verderop ligt de aftakking van de Q8-raffinaderij; die al sinds mensenheugnis buiten gebruik is. Bij Store Ship staan vier schuifwandwagens op een opstelspoor, de rode Köf is aan het losperron geparkeerd. In de loop van de dag zal er beslist een rangeerploeg aan het werk gaan, maar zo aan het begin van de middag staat alles stil.

De Merwedeweg staan grote veranderingen te wachten. Het spoor naar Exxon is al vele jaren buiten gebruik. Het lospunt van Neste, achteraan op het terrein wordt per trein niet meer bediend; het is nog wel in gebruik voor vrachtauto’s. Sinds jaren is het enige vervoer hier een dagelijks treintje van Caldic naar Dupont in Dordrecht. Caldic lag tamelijk onzichtbaar in een wat verloren, door de natuur overgenomen braakliggend terrein. Dat is nu in exploitatie genomen en niet zomaar even. Er is in korte tijd een geweldig industrieel complex verrezen het bio-ethanolbedrijf Abengoa, (zie bijv. http://www.flickr.com/photos/cargofrank/4079921349/), compleet met grote tanks en een systeem van transportbanden naar de haven, de 5^de Petroleumhaven.

Voor zover vanaf de openbare weg te zien is de aansluiting van Caldic inclusief het plaatselijke omloopspoor geheel vernieuwd en uitgebreid. Het loopt nu over het terrein van het nieuwe bedrijf. Voor Abengoa is een nieuwe tweesporige raccordement aangelegd van enkele honderden meters, aan een aansluiting op het spoorwegnet aan de zuidzijde wordt gewerkt. Er ontbreekt nog een meter of vijftig. Dit kan niet anders dan dat een stevige toename van spoorvervoer in deze bijna uitgestorven hoek verwacht wordt. Een prima opsteker voor de Europoort.   

Het emplacement ligt min of meer verborgen, maar een toegangsweg er naartoe biedt beperkte fotomogelijkheden. Drie 6400’s (6441, 6503, 6425) razen om 13:00 uur met een ertstrein naar Dillingen. De transitie van 6400 naar 189 is in volle gang. In de verte heb ik vandaag een ertstrein met twee 189’ers gezien. Naar het schijnt rijden deze binnenkort over de Betuweroute. Voor dit soort treinen werd nog niet zo lang geleden de hele Brabantroute omgebouwd voor zwaardere aslasten.  

Het emplacement Europoort is op een graantrein na geheel leeg. Vanuit dat emplacement vertrekt een derde spoor van enkele kilometers westwaarts, eerst parallel aan de hoofdsporen en vervolgens vóór de Dintelhavenbrug afbuigend naar de Elbeweg. Het spoor is met een stopseinbord afgesloten als er op het emplacement al een tijdje een graantrein staat te wachten. Pas nadat een Strukton-medewerker om 13:10 het bord heeft weggehaald zet loc 102 aan (voorheen ITL, nu Captrain, maar dat is aan de loc nog niet te zien – en om het nog ingewikkelder te maken: machinist en rangeerder dragen hesjes van Veolia - en duwt een graantrein van zo’n twintig wagens het zijspoor op.

Wat was dat met dat stopseinbord dan? Later zie ik dat er aan de lijn gewerkt wordt en dat twee machines op spoorwielen op een zijspoortje zijn afgemeerd. Grappig detail is dat hiermee voor het eerst sinds ongeveer 1990 het verroeste lijntje naar de Q8-raffinaderij weer bereden wordt. Ondertussen komt Captrain 104 als losse loc dóór richting Maasvlakte. De loc heeft eerder een sleep lege containerdraagwagens naar de Waalhaven gebracht (zie thema Maasvlakte). DBSRN 6430 komt met een half beladen containertrein dóór richting Waalhaven (ook deze loc is al genoemd in het verslag over de Maasvlakte)

Later kan ik nog een parallelopname maken van een door twee 189’s aangevoerde kolentrein terwijl deze het emplacement Europoort inrijdt. Omdat er een opstopping van treinen is, moet hij daar wachten, waardoor ik dezelfde trein even later op de Dintelhavenbrug opnieuw kan vastleggen. Wijdse vergezichten.

Ik ga nog even op bezoek bij de 102, die een flinke klus blijkt te hebben. Als altijd zijn de volle wagens, zoals gebruikelijk een allegaartje van Uagps’en en Uagpps’en in zeer verschillende uitdossingen, geplaatst op het omloopspoor bij EBS. Helaas houdt het railwegvoertuig Jerommeke zich vandaag schuil. Hier wordt ook duidelijk waarom de trein dat hele eind geduwd wordt: twee sporen staan vol; omlopen is onmogelijk. Opnieuw schiet het advies aan Prorail uit het vorige bezoek me te binnen: er is ruimte genoeg voor een vierde spoor en dat is hier hard nodig. Twee lange treindelen (elk 15 wagens) worden om 14:30 bij ADM geplaatst voor belading met sojaschroot.

Bezoek 15 februari 2010

Helemaal aan het eind, aan de Elbeweg staat om 11 uur DBSRN 6432 in de poort van Steinweg met een rijtje wagens. Verderop trekt de railtractor van EBS enkele graanwagens over de losput. Deze aansluiting is pas een paar jaar geleden gerealiseerd, als alternatief voor Maassilo in de Botlek. De loodsen van Maassilo zijn onlangs ten prooi gevallen aan de slopershamer. De silo’s torenen nog trots boven de Botlek uit, maar het is de vraag hoelang nog. (Op 17 maart zal de sloop in volle gang zijn)

ITL 102, ontstickerd inmiddels en overgenomen door Veolia en daarna Captrain heeft zojuist de dagelijkse graantrein afgeleverd op het spoor 2 van het driesporige emplacementje. Op spoor 1 staan de reeds geloste graanwagens. ITL-102 loopt via spoor 3 om, en wacht. Kennelijk is de communicatie met DBSRN goed, want de 6432 krijgt nu de ruimte: hij trekt acht schuifwanders en drie platte wagens met aluminiumkubussen van Steinweg naar het laatste vrije omloopspoor, en zet ze terug op het hoofdspoor tot voorbij het aansluitwissel van Steinweg; de ploeg plaatst vervolgens één wagen weer terug, deze was blijkbaar nog niet beladen. Achteruit gaat het tenslotte naar het basisemplacement. Voor omlopen is er immers niet de ruimte.

Advies aan Prorail: leg er een vierde spoortje bij!

Captrain komt om 11:45 weer tot actie: de 102 moet ook al zigzaggen, omdat het achterste deel van de wagens van spoor 1 moet blijven staan. Het voorste deel (14 wagens) wordt uitgehaald en via spoor 3 bij ADM Europoort ter belading geplaatst. Zoals zo vaak bij graantreinen is het weer een zootje ongeregeld, verschillende wagentypes, in het bezit van verschillende bedrijven zoals: Transcereales en TMF-CITA, maar met één gemeenschappelijke factor: het bouwjaar ligt tussen 1971 en 1975, kortom ze naderen de respectabele leeftijd van 40. Ligt de spoorpoort van Steinweg, evenals die van EBS, in een geïsoleerde hoek van het terrein waardoor de trein alle ruimte heeft, bij ADM moet alle verkeer door een smalle corridor, dan ligt er voor de poort nog een dwarsweg en ernaast een smalle parkeerplaats waar vrachtauto’s zich op wurmen. Onder het motto, “je moet elkaar de ruimte gunnen in de haven” wacht de machinist van deze trein rustig tot een haastige vrachtauto en een luxe bmw zich verwaardigd hebben het spoor vrij te maken. Tegen 12:20 is de trein waar hij wezen moet.

De rest van de Europoort heeft zich in stilte en bewegingsloosheid gehuld.

Dagje Europoort; nog volop actie.

Bezoek 1 april 2006

Het emplacement Europoort ligt niet zoals Botlek aan de openbare weg. Het is ingeblikt tussen bedrijfspanden waaronder dat van R4C en de A15. Dat is lastig, want ik moet op zoek naar een actieve ploeg. Ik mis de aanvoertrein (9:20) en het vertrek van de eerste ploeg die Europoort bedient. Het is vandaag drukker dan anders, normaal is er een ploeg. Ik vind de mannen aan de Merwedeweg. Ze halen in elk geval twee schuifwandwagens bij Storeship en plaatsen er een en ze halen tenminste 7 wagens bij Kemira/Wetro. De tweede ploeg tref ik toevallig op het afdalende dijklichaam als ik naar de Dintelhavenbrug rijd ter hoogte van Q8 met een trein van ongeveer 32 wagens: 9 wagens met kleurige IFF en UBC, blijven achter op het linkeromloopspoor bij P&O, ong 20 graanwagens bij EBS. Achteruit via het tweede spoor worden twee schuiwandwagens Hirs voor de poort van steinweg geplaatst. Dan worden de wagens bij P&O geplaatst. Vervolgens worden bij EBS de volle wagens geplaatst en de lege uitgehaald (met opschrift Amsterdam Westhaven – dus voor soja bij cargil); hetzelfde bij Steinweg. De wagens van EBS blijven achter op het buitenste oploopspoor, die van Steinweg en P&O (leeg) gaan terug naar Eurpoort. Bij de kolenhandel aan de overkant staat een bloktrein gereed.

Om 1337 vertrekt de afvoertrein met 2 schuifwandwagens van Storeship, 9 lege wagens van p&O, 2 van Steinweg en een wagen of 20 van Micro Chemie/Kemira naar Kijfhoek.

Even later pikken we ook alweer bij Q8 een Hupac-shuttle op uit Ludwigshafen, 22 wagens à 2 tankcontainers op op de dijk. Eigenlijk een ketelwagentrein! De loc berijdt het rechter omloopspoor bij P&O, loopt om, trekt de hele sleep uit en zet hem achteruit door de poortr bij P&O naar binnen. Ruzie met de vrachtwagens die de lijn kruisen en allemaal op deze Goede Vrijdag vroeg naar huis willen; een bijna botsing is het resultaat. Later zien we dezelfde trein met ongeveer 6 tankcontainers richting Waalhaven vertrekken.

Daarmee wordt de dag in de Europoort afgesloten.